بـــــــــــــــــــــخشیـــدم

بخشیدم/برای آن‌ها که می‌خواهند با حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) محشور شوند

هر حرفی را به هر کسی نمی‌توان زد. این را همه می‌دانند. برای همین هم قدیمی‌ها گفته‌اند: «معرفت درّ گرانی است به هر کس ندهندش، پر طاووس عزیز است به کرکس ندهندش». حالا اگر این حرف، حرف اهل بیت باشد که دیگر اهمیتش هزار برابر است و مخاطب خیلی مهم می‌شود. به همین دلیل این متن را نباید هر کسی بخواند چرا که هدیه خصوصی صالحین تهران است به همه صالحینی‌ها که با جان و دل حاضرند برای سخن آل‌الله خود را فدا کنند. د

حالا که می‌خواهید به این کلام نورانی گوش جان فرا دهید، باید یادتان باشد که شاید مجبور شوید خیلی از سنت‌های غلط را زیر پا بگذارید و سنت‌های زیبا و خدایی را جایگزین کنید. پس کمر همت ببندید و خود را به موج‌های نورانی این روایت بسپارید که از دو لب مطهر امام صادق علیه‌السلام بیان شده است:

سه‌ گروه‌ از زنانند که‌ خداوند عذاب‌ قبر را از آنان‌ برطرف‌ کرده‌ و با فاطمه‌زهرا (سلام الله عليها) در قیامت‌ محشور خواهند شد:

1. زنی که در برابر غیرت شوهرش صبر نماید.
2. زنی که در برابر بداخلاقی‌ همسرش شکیباست.
3. ؟

سومی را نباید به این راحتی گفت. انگار باز هم به تبلیغات نیاز دارد تا به عمق اهمیت آن پی ببریم. چون که برخی آن را سریع می‌خوانند و با خود می‌گویند که مثل دو تای بالایی بالاخره تلاشمان را می‌کنیم تا شاید یک روزی به آن برسیم. اما برای سومی شرایط فرق می کند. سومی از نوع تلاش نیست، از نوع اقدام عملی است که می‌تواند با فراهم کردن مقدماتی، خیلی سریع اتفاق بیفتد. اما چه تبلیغی باید برای آن کرد؟ چه چیزی بالاتر از متن خود روایت که در ابتدا بیان شده است؟ یعنی چه چیزی بالاتر از محشور شدن با بانوی یگانه عالم که احدی از زنان با او قابل مقایسه نیست؟ خوشا به حال زنان که خداوند چنین پاداشی برای آن‌ها تدارک دیده؛ و ای کاش شرایطی هم محقق شود تا به مردان چنین نویدهایی داده شود...

حالا شاید بتوان ویژگی سوم را بیان کرد و یک سنت حسنه‌ای را پایه‌گذاری نمود. پس به این ویژگی توجه کنید و راه‌کار عملی آن را با دقت پیگیری نمایید:

1. زنی که مهریه‌اش را به شوهرش می‌بخشد.[1]

عجب! مهریه‌ای که این قدر در جامعه ما پررنگ و مهم شده و به خاطرش ازدواج‌های جوانان آسیب دیده، اگر بخشیده شود، چنین اجر بالایی دارد؟ پس چرا ما برای زیاد کردن آن‌ این قدر بحث و گفت‌وگو و شاید جدال می‌کردیم؟ چه اشتباه بزرگی! راستی، مگر مهریه همانی نیست که خداوند در قرآن آن را «هدیه‌ای» می‌داند که نشانه صداقت و راستی و مهربانی مرد نسبت به زن است؟[2] پس باز هم اشتباه کرده‌ایم...

حالا راه‌کار چیست؟ چیز خاصی نیست. کافی است زنان مومنه که شوق زیارت بانوی عالمین را دارند، با میل و رغبت مهریه‌شان را ببخشند و اگر می‌توانند آن را محضری کنند، چرا که در این صورت هم به خانواده خود آرامش را هدیه می‌دهند و هم سایر زنان را تشویق می‌کنند که به این سنت حسنه تمسک جویند. البته یادمان باشد که مهریه یکی از پاک‌ترین مال‌هاست که به گفته اهل بیت می‌تواند شفابخش بسیاری از مریضی‌ها باشد.[3] پس بیایید ما هم به اندازه مهریه حضرت زهرا (که گویا کم‌تر از 14 سکه بهار آزادی است) را نگه داریم و بقیه را ببخشیم که اگر چنین کنیم ان‌شاءالله با آن مادر مهربان محشور می‌شویم و آن وقت واقعا روز مادر را مبارک کرده‌ایم.

»»» اگر به جمع ما پیوستید، نام خود را در www.bakhshidam.ir بنویسید تا با عنایت الهی تبلیغی شود برای دیگران.‌