غرب در عطش امر به معروف و نهی از منکر

و بسیاری در جامعه خودمان تحت تأثیر این تهاجم، به آموزه ارزشمند امر به معروف و نهی از منکر دید منفی یافته و آثار گرانقدر آن را به فراموشی سپرده اند؛ در حالی که افرادی در غرب به دنبال گمشده ای هستند که آنان را از منجلاب فساد و ظلم و تجاوز برهاند و اخیرا یکی از محققان غربی این گمشده را همان آموزه «امر به معروف و نهی از منکر» یافته و به معرفی آن پرداخته است.
آقای «مایکل کوک» نویسنده نام آور آمریکایی و برنده بهترین آثار سال در زمینه علوم انسانی، اخیرا کتاب «امر به معروف و نهی از منکر در اندیشه اسلامی» را به چاپ رسانده و روانه بازار کرده است. ظاهرا این اولین تحقیق و تألیف یک دانشمند غربی در زمینه یکی از احکام اجرایی اسلام می‏باشد. نوشته های مستشرقان غالبا در زمینه تاریخ اسلام، تاریخ پیامبر، سیره پیامبر و جهان بینی و اعتقادات اسلام است و اما در مورد احکام و تکالیف دینی کمتر بحثی صورت گرفته است. نویسنده در این کتاب به لزوم امر به معروف و شرایط و حدود و کیفیت آن به صورت مفصل پرداخته که جالب توجه می‏باشد.
انگیزه این تحقیق و تألیف بسیار شنیدنی و عبرت زاست. او در مقدمه کتاب یادآور می‏شود که بنا به گزارش منتشره پلیس ـ در روزنامه نیویورک تایمز ـ در شامگاه 22 سپتامبر 1988م در ایستگاه قطار شهری شیکاگو، در حضور جمعی از مردم، زنی مورد تجاوز قرار می‏گیرد و به جز یک نفر ـ آن هم پس از تمام شدن ماجرای تجاوز ـ هیچ کس برای کمک به قربانی از جای خود حرکت نمی کند با اینکه این تجاوز در ساعت های پر رفت و آمد انجام شده و زن مورد تجاوز فریادزنان کمک طلبیده و چندین نفر به آن صحنه می‏نگریسته اند. بنا به گزارش پلیس، متجاوز جلوی چشم دیگران به آن زن تجاوز می‏کند و حتی در حین تجاوز به قربانی خود دستور لبخند زدن می‏دهد و قربانی نیز به اجبار لبخند می‏زند. در این بین از حاضران تنها یک نفر پس از فریادهای مکرر زن مورد تجاوز، به خیابان می‏رود، جلوی ماشین پلیس را می‏گیرد و از آنان می‏خواهد برای دستگیری متجاوز اقدام کنند.
این گزارش پلیس آقای «مایکل کوک» را به این فکر می‏اندازد که چرا در نظام غرب افراد طوری تربیت شده اند که هیچ واکنشی در برابر چنین جنایتی از خود نشان نمی دهند و تحقیق بیشتر به او می‏نمایاند که تنها در نظام حقوقی اسلام با وضع قانون «امر به معروف و نهی از منکر»، زمینه مداخله دیگران در برابر انحرافات، تجاوزات و ستمگری ها فراهم شده است.
آری، در فرهنگ اسلامی، تجاوز، ظلم، ستم و انحراف گری منکر است و همه افراد وظیفه دارند از آن نهی کنند و در قبال آن موضع گیری کنند و حکومت نیز وظیفه ساماندهی به این وظیفه خطیر همگانی را دارد. بدحجابی، خودنمایی، عشوه گری و دام گستری در مسیر عفت اجتماع، منکر و تجاوز به حریم آزادی روحی، روانی و معنوی افراد است و همه افراد اجتماع باید ضمن خودداری از این اقدام های ناپسند، مرتکبان را نیز نهی کرده و باز دارند.